7 października wspominamy Matkę Bożą Różańcową. Uroczystość tę ustanowiono na
pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II chciał podbić całą Europę. Ówczesny Papież św. Pius V, gorący czciciel Matki Bożej, na wieść o zbliżającej się wojnie ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi. Doznał niezwykłej wizji, po której zarządził wielką błagalną modlitwę różańcową. Żołnierze przystępowali do sakramentów i przygotowywali się do bitwy przez trzydniowy post i modlitwę różańcową. Hasłem do walki były słowa "Królowa Różańca Świętego", a na sztandarze zawieszono różaniec.
pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II chciał podbić całą Europę. Ówczesny Papież św. Pius V, gorący czciciel Matki Bożej, na wieść o zbliżającej się wojnie ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi. Doznał niezwykłej wizji, po której zarządził wielką błagalną modlitwę różańcową. Żołnierze przystępowali do sakramentów i przygotowywali się do bitwy przez trzydniowy post i modlitwę różańcową. Hasłem do walki były słowa "Królowa Różańca Świętego", a na sztandarze zawieszono różaniec.
I zwyciężyła armia pod sztandarem Maryi. Zaledwie po czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cu: downe ocalenie Europy, ustanowił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej. Od tego czasu październik jest miesiącem różańcowym. Również dziś dzięki naszej modlitwie różańcowej Maryja chce dokonywać wielkich zwycięstw nad złem! Na swych pomocników wybiera każdego z nas, również Ciebie!
Jedno z wyjaśnień podaje, iż nazwa „różaniec” wywodzi się od św. Dominika, uważanego powszechnie za ojca różańca. Legenda głosi że Matka Boża objawiła się Dominikowi i poleciła mu, aby odmawiał Psałterz Najświętszej Maryi Panny, czyli modlitwy złożonej ze 150 Zdrowaś Maryjo i 15 Ojcze nasz. Dominik posłuchał Maryi, głosił słowo i przeplatał je rozważaniem połączonym z odmawianiem różańca. Tyle legenda.
W czasach św. Dominika było powszechnym zwyczajem dopatrywać się związków między światem duchowym i materialnym. Świat stworzony uważano za księgę opowiadającą o Bogu. W przyrodzie dopatrywano się znaków rzeczywistości duchowych. Uprzywilejowane pod tym względem były kwiaty. Osobom ukochanym nadawano nazwy kwiatów, a także często określano cechy ludzi przez porównanie do kwiatów, np. czystość symbolizowała lilia lub róża. Praktyki pobożne też traktowano jako duchowe kwiaty. Odmawianie Psałterza Najświętszej Maryi Panny porównywano do ofiarowania Matce Bożej 150 róż, dlatego tę modlitwę nazwano „wieńcem z róż”, czyli różańcem. Dominik Alamus a la Roche ustalił liczbę 150 modlitw Zdrowaś Maryjo na wzór Księgi Psalmów, które podzielił na dziesiątki, każda przeplatana modlitwą Ojcze nasz. Z czasem zaczęto łączyć odmawianie modlitwy z rozważaniem tajemnic z życia Chrystusa i Maryi. W wieku XVI ostatecznie ustalono 15 tajemnic, podzielonych na 3 części (radosne, bolesne i chwalebne). Tak było do roku 2002, kiedy to Jan Paweł II dodał część IV różańca świętego - tajemnice światła.
Dzisiaj modlitwa różańcowa jest jedną z najpopularniejszych modlitw Kościoła. Zna ją każdy katolik. Jest bowiem modlitwą prostą. Można ją odmawiać w każdym czasie i na każdym miejscu.